Wspomnienia

Kpt. Eustachy Włodzimierz Zadorecki - Zadora

[1899-1944], kpt. sł. st. art.[1924]

Ur. 02 X 1899 w Brzeżanach syn Emila i Karoliny z Kompitów. Uczęszczał do szkoły średniej. Od 6 VIII 1914 wstępuje ochotniczo do Legionów Polskich. Służył m. in. w 1 pp LP, potem, przydzielony do 1 part. LP, w końcu w 1 p. uł. Od 1 XI 1918 służy w WP. Przyjęty do służby w WP w stopniu ppor. sł. st. Przydzielony do 5 pap, w którego szeregach brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po wojnie zweryfikowany w stopniu por. sł. st. art. z starszeństwem od 1 VI 1919 nadal służy do 1921 w 5 pap. Przeniesiony w 1921 do 11 pap, gdzie pełni różne funkcje. 17 XII 1924 awansowany do stopnia kpt. sł. st. art. z starszeństwem od 15 VIII 1924. Ukończył kurs dla dowódców baterii w Szkole Strzelań Artylerii w Toruniu. Przeniesiony w 1925 do 13 dak na stanowisko d-cy baterii, potem w 1926 z 13 dak do 10 dak, a od 27 IX 1927 do 29 XI 1930 oficer Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu. Był m. in. w okresie 1927-1928 d-cą oddziału sztabowego/plutonu gospodarczego/, potem instruktor jazdy konnej w Oficerskiej Szkole Artylerii. Przeniesiony z dniem 30 IX 1930 z CWArt. do 24 pal w Jarosławiu na stanowisko d-cy baterii. W 1933 przeniesiony z 24 pal do 10 dak w Rzeszowie. Z dniem 30 IX 1936 przeniesiony w stan spoczynku. Po mobilizacji w VIII 1939 przydzielony do Ośrodka zapasowego 9 dak. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku oficer zwiadowczego, potem d-cy baterii 75 mm w składzie V dywizjonu 20 pal, potem od 27 IX 1939 przy 9 psk. Walczył pod Kockiem w składzie SGO „Polesie”. Po kapitulacji SGO „Polesie” od 6 x 1939 w niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu VI B w Dössel, gdzie zginął 27 IX 1944 od wybuchu bomby podczas nalotu samolotów alianckich.

Odznaczony: KN, KW4x

Dz. Pers. Nr 131 z 17 XII 1924; Dz. Pers. Nr 27 z 14 VII 1926 dz. Pers. Nr 1 z 28 I 1931; Dz. Pers. Nr 5 z 11 IV 1933; Roczniki oficerskie 1923,1924,1928,1932; J. Wróblewski. SGO „Polesie” 1939. W-wa 1989.

Zdjęcia grobu